- τοπίτης
- τοπί̱της , τοπίτηςofmasc nom sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
τοπίτης
Look at other dictionaries:
τοπίτης — ὁ, Α αυτός που ανήκει σε έναν τόπο ή που προέρχεται από αυτόν. [ΕΤΥΜΟΛ. < τόπος + κατάλ. ίτης* (πρβλ. πολ ίτης)] … Dictionary of Greek
τόπος — ο, ΝΜΑ 1. έκταση γης, μέρος (α. «τόπος προορισμού» β. «ὁ τόπος οὗτος Ἀρμενία καλεῑται», Ξεν.) 2. ορισμένη εδαφική περιοχή, συγκεκριμένη θέση (α. «ο τόπος τού μαρτυρίου» β. «ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν», ΚΔ) 3. ο χώρος που καταλαμβάνει ένα… … Dictionary of Greek
